Οι ορεινοί δήμοι του άρθρου 1 του ν. 3852/2010, οι δήμοι με πληθυσμό έως 30.000 κατοίκους των οποίων τουλάχιστον το 50% των δημοτικών ή κοινοτικών τους ενοτήτων χαρακτηρίζονται ως ορεινές στο Μητρώο Δήμων, Κοινοτήτων και Οικισμών της ΕΛ.ΣΤΑΤ., οι νησιωτικοί δήμοι με πληθυσμό μικρότερο των 18.000 κατοίκων, καθώς και τα Ν.Π.Δ.Δ. των δήμων αυτών, μπορεί να παρέχουν δωρεάν σίτιση και κατάλληλο κατάλυμα διαμονής στους υπαλλήλους τους, τους ιατρούς και νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας, και των δημόσιων νοσοκομείων, το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, του Ε.Κ.Α.Β., τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων. Για τις ανωτέρω παροχές απαιτείται να ληφθεί απόφαση από το οικείο Δημοτικό ή Διοικητικό Συμβούλιο, η οποία θα ειδικεύει τις παροχές κατά περίπτωση και το χρονικό διάστημα ισχύος αυτών, κατόπιν βεβαίωσης της ύπαρξης των ανάλογων πόρων από την οικονομική υπηρεσία του Ο.Τ.Α.. Τα ανωτέρω δεν ισχύουν για τους κατοίκους των περιοχών αυτών ή τους συζύγους τους ή τα ανήλικα τέκνα αυτών που έχουν την πλήρη κυριότητα ή την επικαρπία κατοικίας. Ο υπολογισμός του πληθυσμού γίνεται, σύμφωνα με τα στοιχεία πραγματικού πληθυσμού της τελευταίας απογραφής της ΕΛ.ΣΤΑΤ.. Οι παροχές του πρώτου εδαφίου μπορούν να χορηγούνται, υπό τις ίδιες προϋποθέσεις, και από νησιωτικούς δήμους με πληθυσμό μεγαλύτερο των δέκα οκτώ χιλιάδων (18.000) κατοίκων, εφόσον αφορούν αποκλειστικά υπαλλήλους που υπηρετούν σε αυτοτελή νησιά που συνιστούν τοπικές κοινότητες αυτών. Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής ισχύουν και για τους υπαλλήλους των Ο.Τ.Α. β΄ βαθμού που υπηρετούν στη γεωγραφική περιφέρεια των ως άνω δήμων, για τους οποίους η οικεία Περιφέρεια, ύστερα από απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου η οποία εκδίδεται κατόπιν βεβαίωσης της ύπαρξης ανάλογων πόρων από την οικονομική επιτροπή της Περιφέρειας, μπορεί να εξειδικεύει και να καταβάλει τις παροχές του πρώτου εδαφίου.