Στο ν. 2960/2001 (ΦΕΚ 265 Α') επέρχονται οι ακόλου­θες τροποποιήσεις και συμπληρώσεις:

1. Το άρθρο 54 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 54
Αντικείμενο του φόρου
1. Στον ειδικό φόρο κατανάλωσης υπόκεινται τα προϊ­όντα του άρθρου 53, τα οποία παράγονται ή εξορύσσο­νται, ανάλογα με την περίπτωση, στο εσωτερικό της χώ­ρας, προέρχονται από άλλα κράτη-μέλη ή εισάγονται στο εσωτερικό της χώρας.
2. Επί των εισαγόμενων και εξαγόμενων προϊόντων του άρθρου 53 εφαρμόζονται οι διατάξεις της τελωνεια­κής και συναφούς με τον παρόντα κώδικα νομοθεσίας.
3. Οι διατυπώσεις που προβλέπονται από τις κοινοτι­κές τελωνειακές διατάξεις για την είσοδο εμπορευμά­των στο τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας εφαρμόζο­νται κατ' αναλογία κατά την είσοδο υποκειμένων σε ει­δικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων στην Κοινότητα από έδαφος που αναφέρεται στην παράγραφο 5 του παρό­ντος άρθρου.
Οι διατυπώσεις που προβλέπονται από τις κοινοτικές τελωνειακές διατάξεις για την έξοδο εμπορευμάτων από το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας εφαρμόζονται κατ' αναλογία κατά την έξοδο υποκειμένων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων από την Κοινότητα προς έδαφος που αναφέρεται στην παράγραφο 5 του παρό­ντος άρθρου.
4. Οι διατάξεις του τμήματος Β' του κεφαλαίου Α', κα­θώς και οι διατάξεις οι σχετικές με τη διακίνηση και τον έλεγχο του τμήματος Β' του κεφαλαίου Γ' του τρίτου μέρους του παρόντος Κώδικα δεν εφαρμόζονται στα υ­ποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα που καλύπτονται από τελωνειακή διαδικασία αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής.
5. Θεωρούνται ως προϊόντα εισαγόμενα στο εσωτερι­κό της χώρας, τα προϊόντα που προέρχονται από τα ακό­λουθα εδάφη, τα οποία αποτελούν μέρος του τελωνεια­κού εδάφους της Κοινότητας:
α) Κανάριοι Νήσοι,
β) Γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα,
γ) Νήσοι Ααλαντ,
δ) Αγγλονορμανδικές Νήσοι.
Οι περιπτώσεις α' και β' παύουν να ισχύουν από την πρώτη ημέρα του δεύτερου μήνα που ακολουθεί την κα­τάθεση σχετικής δήλωσης της Ισπανίας ή της Γαλλίας α­ντίστοιχα, για τα προϊόντα που θα περιλαμβάνονται στη δήλωση αυτή.
6. Θεωρούνται επίσης ως προϊόντα εισαγόμενα στο ε­σωτερικό της χώρας, τα προϊόντα που προέρχονται από τα ακόλουθα εδάφη, τα οποία δεν αποτελούν μέρος του τελωνειακού εδάφους της Κοινότητας:
α) Νήσος Ελιγολάνδη,
β) Έδαφος του Μπίζινγκεν,
γ) Θέουτα,
δ) Μελίλια,
ε) Λιβίνιο,
στ) Καμπιόνε ντ' Ιτάλια,
ζ) Τα ιταλικά ύδατα της Λίμνης του Λουγκάνο,
η) Το Γιβραλτάρ.
7. Για την εφαρμογή του τρίτου μέρους του παρόντος Κώδικα, η διακίνηση των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων από ή προς:
α) το Πριγκιπάτο του Μονακό, αντιμετωπίζεται ως δια­κίνηση από ή προς τη Γαλλία,
β) τον Αγιο Μαρίνο, αντιμετωπίζεται ως διακίνηση από ή προς την Ιταλία,
γ) τις περιοχές κυρίαρχων βάσεων του Ηνωμένου Βα­σιλείου στο Ακρωτήρι και τη Δεκέλεια, αντιμετωπίζεται ως διακίνηση από ή προς την Κύπρο,
δ) τη νήσο του Μαν, αντιμετωπίζεται ως διακίνηση από ή προς το Ηνωμένο Βασίλειο,
ε) το JUNGHOLZ και MITTELBERG (KLEINES WALSERTAL), αντιμετωπίζεται ως διακίνηση από ή προς τη Γερμανία.»

2. Το άρθρο 55 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 55
Ορισμοί
Για την εφαρμογή των διατάξεων του τρίτου μέρους του παρόντος Κώδικα νοούνται ως:
α) «εγκεκριμένος αποθηκευτής»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει λάβει άδεια από τις αρμόδιες αρχές, να παράγει, να μεταποιεί, να κατέχει, να παραλαμβάνει ή να αποστέλλει, στο πλαίσιο των επιχειρηματικών δρα­στηριοτήτων του, υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλω­σης προϊόντα, τα οποία τελούν υπό καθεστώς αναστο­λής του φόρου σε φορολογική αποθήκη,
β) «κράτος- μέλος» και «έδαφος κράτους-μέλους»: το έδαφος κάθε κράτους-μέλους της Κοινότητας, στο ο­ποίο εφαρμόζεται η συνθήκη ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, σύμφωνα με το άρθρο 299 αυτής, πλην των τρίτων εδαφών,
γ) «Κοινότητα» και «έδαφος της Κοινότητας»: τα εδά­φη των κρατών-μελών, όπως ορίζονται στο σημείο β',
δ) «τρίτα εδάφη»: τα εδάφη που απαριθμούνται στο άρθρο 54 παράγραφοι 5 και 6,
ε) «τρίτη χώρα»: κράτος ή έδαφος, στο οποίο δεν ε­φαρμόζεται η συνθήκη ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινό­τητας,
στ) «τελωνειακή διαδικασία αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής»: οποιαδήποτε από τις ειδικές δια­δικασίες που προβλέπονται στον Κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2913/1992, σχετικά με την τελωνειακή επιτήρηση στην οποία υπόκεινται τα μη κοινοτικά εμπορεύματα κατά την είσοδό τους στο τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας, την προσωρινή εναπόθεση, τις ελεύθερες ζώνες ή ελεύθερες αποθήκες, καθώς και οποιοδήποτε από τα καθε­στώτα που αναφέρονται στο άρθρο 84 παράγραφος 1 στοιχείο α' του εν λόγω Κανονισμού,
ζ) «καθεστώς αναστολής»: το φορολογικό καθεστώς που εφαρμόζεται στην παραγωγή, τη μεταποίηση, την κατοχή ή τη διακίνηση υποκείμενων σε ειδικό φόρο κα­τανάλωσης προϊόντων, τα οποία δεν καλύπτονται από τελωνειακή διαδικασία αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής, αλλά τελούν σε αναστολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης,
η) «εισαγωγή υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλω­σης προϊόντων»: η είσοδος στο εσωτερικό της χώρας υ­ποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων α­πό τρίτες χώρες ή τρίτα εδάφη, εκτός εάν τα προϊόντα, κατά την είσοδό τους στο εσωτερικό της χώρας, υπάγο­νται σε τελωνειακή διαδικασία αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής, καθώς και η έξοδός τους από τε­λωνειακή διαδικασία αναστολής ή τελωνειακό καθεστώς αναστολής,
θ) «εγγεγραμμένος παραλήπτης»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει λάβει άδεια από τις αρμόδιες αρχές, να παραλαμβάνει, στο πλαίσιο των επιχειρηματικών δρα­στηριοτήτων του, υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλω­σης προϊόντα προερχόμενα από άλλο κράτος-μέλος, τα οποία διακινούνται υπό καθεστώς αναστολής του ειδι­κού φόρου κατανάλωσης,
ι) «εγγεγραμμένος αποστολέας»: το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει λάβει άδεια από τις αρμόδιες αρχές, στο πλαίσιο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του, μόνο να αποστέλλει υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανά­λωσης προϊόντα υπό καθεστώς αναστολής κατόπιν της θέσης τους σε ελεύθερη κυκλοφορία σύμφωνα με το άρθρο 79 του Κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/1992,
ια) «φορολογική αποθήκη»: ο τόπος όπου υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα παράγονται, με­ταποιούνται, κατέχονται, παραλαμβάνονται ή αποστέλ­λονται υπό καθεστώς αναστολής από εγκεκριμένο απο­θηκευτή, στο πλαίσιο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του.»

3. Το άρθρο 56 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 56
Απαιτητό του φόρου
1. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτη­τός κατά το χρόνο θέσης σε ανάλωση των προϊόντων στο εσωτερικό της χώρας.
2. Θεωρείται ως «θέση σε ανάλωση»:
α) η έξοδος υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλω­σης προϊόντων από ένα καθεστώς αναστολής, συμπερι­λαμβανομένης της παράτυπης εξόδου,
β) η κατοχή υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων εκτός καθεστώτος αναστολής, για τα οποία δεν έχει επιβληθεί ειδικός φόρος κατανάλωσης δυνάμει των εφαρμοστέων διατάξεων του κοινοτικού δικαίου και της εθνικής νομοθεσίας,
γ) η παραγωγή υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανά­λωσης προϊόντων, συμπεριλαμβανομένης της παράτυ­πης παραγωγής, εκτός καθεστώτος αναστολής,
δ) η εισαγωγή υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλω­σης προϊόντων, συμπεριλαμβανομένης της παράτυπης εισαγωγής, εκτός εάν τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κα­τανάλωσης προϊόντα υπαχθούν, αμέσως μετά την εισα­γωγή, σε καθεστώς αναστολής.
Για την εφαρμογή της παραπάνω περίπτωσης α', ως έ­ξοδος από το καθεστώς αναστολής των πετρελαιοειδών προϊόντων που τελούν υπό καθεστώς αναστολής εντός φορολογικών αποθηκών στο εσωτερικό της χώρας και ζητείται η θέση τους σε ανάλωση, θεωρείται η φυσική έξοδος των προϊόντων από τη φορολογική αποθήκη.
3. Στις ακόλουθες περιπτώσεις ο χρόνος θέσης σε α­νάλωση είναι:
α) στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 112 παράγραφος 1 περίπτωση α' σημείο ii), ο χρόνος παρα­λαβής των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων από τον εγγεγραμμένο παραλήπτη,
β) στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 112 παράγραφος 1 περίπτωση α' σημείο iv), ο χρόνος παρα­λαβής των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων από τον παραλήπτη,
γ) στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 112 παράγραφος 2, ο χρόνος παραλαβής των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων στον τόπο άμε­σης παράδοσής τους.
4. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 5, ο ειδικός φό­ρος κατανάλωσης στις περιπτώσεις των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου εισπράττεται με βάση τους συντελεστές που ισχύουν την ημερομηνία κατά την ο­ποία ο φόρος καθίσταται απαιτητός.
5. Στην περίπτωση παράτυπης εξόδου από καθεστώς αναστολής ή κατοχής εκτός καθεστώτος αναστολής ή παράτυπης παραγωγής ή παράτυπης εισαγωγής, κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης εισπράττεται με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά το χρόνο διαπίστωσης των παρατυπιών αυτών.
Εντούτοις, όταν από τα στοιχεία που διαθέτουν οι αρ­μόδιες αρχές διαπιστώνεται ότι η παράτυπη έξοδος από καθεστώς αναστολής ή η κατοχή εκτός καθεστώτος ανα­στολής ή η παράτυπη παραγωγή ή η παράτυπη εισαγωγή πραγματοποιήθηκαν ή υπήρξαν, κατά περίπτωση, σε χρόνο προγενέστερο της διαπίστωσης, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης εισπράττεται με βάση τους συντελεστές που ίσχυαν κατά την προγενέστερη της διαπίστωσης η­μερομηνία, στην οποία πραγματοποιήθηκαν ή υπήρξαν.
6. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 101, υπόχρεος να καταβάλει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης που καθίσταται απαιτητός είναι:
α) Σε σχέση με την έξοδο υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων από καθεστώς αναστολής, ό­πως αναφέρεται στην περίπτωση α' της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου:
i) Ο εγκεκριμένος αποθηκευτής, ο εγγεγραμμένος πα­ραλήπτης ή κάθε άλλο πρόσωπο που απελευθερώνει ή εξ ονόματος του οποίου απελευθερώνονται τα υποκείμε­να σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα από καθε­στώς αναστολής και σε περίπτωση παράτυπης εξόδου από τη φορολογική αποθήκη, κάθε άλλο πρόσωπο που εμπλέκεται στην έξοδο αυτή,
ii) σε περίπτωση παρατυπίας κατά τη διακίνηση υποκεί­μενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων υπό κα­θεστώς αναστολής, όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 118 παράγραφοι 1, 2 και 4: ο εγκεκριμένος αποθηκευτής, ο εγγεγραμμένος αποστολέας ή κάθε άλλο πρόσωπο που εγγυήθηκε την πληρωμή, σύμφωνα με το άρθρο 112 πα­ράγραφοι 6 και 7, και κάθε πρόσωπο που συμμετείχε στην παράτυπη έξοδο και το οποίο γνώριζε ή όφειλε ευ­λόγως να γνωρίζει τον παράτυπο χαρακτήρα της εξό­δου,
β) σχετικά με την κατοχή υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων, όπως αναφέρεται στην περί­πτωση β' της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου: το πρόσωπο που κατέχει τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κα­τανάλωσης προϊόντα και κάθε άλλο πρόσωπο που εμπλέκεται στην κατοχή τους,
γ) σχετικά με την παραγωγή υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων, όπως αναφέρεται στην περίπτωση γ' της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου: το πρόσωπο που παράγει τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα και σε περίπτωση παράτυπης παραγωγής, κάθε άλλο πρόσωπο που εμπλέκεται στην παραγωγή τους,
δ) σχετικά με την εισαγωγή υποκείμενων σε ειδικό φό­ρο κατανάλωσης προϊόντων, που αναφέρεται στην περί­πτωση δ' της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου: το πρόσωπο που δηλώνει τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κα­τανάλωσης προϊόντα ή εξ ονόματος του οποίου δηλώνο­νται αυτά κατά την εισαγωγή και σε περίπτωση παράτυ­πης εισαγωγής, κάθε άλλο πρόσωπο που εμπλέκεται στην εισαγωγή.
Σε περίπτωση περισσότερων υπόχρεων για την κατα­βολή του οφειλόμενου ποσού του ειδικού φόρου κατα­νάλωσης, τα πρόσωπα αυτά είναι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον υπόχρεα για την πληρωμή της εν λόγω οφει­λής.
7. Σε περίπτωση ακύρωσης ή ανάκλησης της άδειας ε­γκεκριμένου αποθηκευτή, οι φορολογικές επιβαρύνσεις που αναλογούν στα αποθηκευμένα σε καθεστώς ανα­στολής προϊόντα στη ή στις φορολογικές αποθήκες του αποθηκευτή, καθίστανται άμεσα απαιτητές και τα προϊό­ντα δεσμεύονται μέχρι την εξόφληση αυτών από τον υπόχρεο ή από τις εγγυήσεις που έχουν κατατεθεί.
8. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών δύναται να καθορίζονται οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρό­ντος άρθρου.»

4. Το άρθρο 57 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 57
Ειδικές περιπτώσεις απαιτητού του φόρου
1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 60 παράγραφος 1, σε περίπτωση κατά την οποία υποκείμε­να σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα, τα οποία έ­χουν ήδη τεθεί σε ανάλωση σε άλλο κράτος-μέλος, κα­τέχονται για εμπορικούς σκοπούς στο εσωτερικό της χώρας προκειμένου να παραδοθούν ή να χρησιμοποιη­θούν σε αυτό, υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, ο οποίος καθίσταται απαιτητός από τις αρμόδιες αρχές.
Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως «κατοχή για εμπορικούς σκοπούς» νοείται η κατοχή προϊόντων υ­ποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης από μη ιδιώτη ή από ιδιώτη για μη δική του χρήση και τα οποία μεταφέ­ρονται από αυτόν, σύμφωνα με το άρθρο 59.
2. Οι όροι υπό τους οποίους ο ειδικός φόρος κατανά­λωσης καθίσταται απαιτητός, καθώς και ο συντελεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης είναι αυτοί που ισχύουν τη στιγμή κατά την οποία ο φόρος καθίσταται απαιτητός στο εσωτερικό της χώρας.
3. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγρα­φο 1, τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊ­όντα διακινούνται μεταξύ των εδαφών των διαφόρων κρατών-μελών υπό την κάλυψη του προβλεπόμενου από τον Κανονισμό (ΕΟΚ) αριθμ. 3649/1992 (EE L 369/18.12.1992) Απλουστευμένου Συνοδευτικού Διοικη­τικού Εγγράφου (Α.Σ.Δ.Ε.).
4. Με την επιφύλαξη του άρθρου 119, όταν υποκείμε­να σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα, τα οποία έ­χουν ήδη τεθεί σε ανάλωση σε ένα κράτος-μέλος διακι­νούνται στο εσωτερικό της Κοινότητας για εμπορικούς σκοπούς, δεν θεωρείται ότι κατέχονται για αυτούς τους σκοπούς μέχρις ότου φτάσουν στο κράτος-μέλος προο­ρισμού, υπό την προϋπόθεση ότι διακινούνται βάσει των διατυπώσεων που προβλέπονται στις παραγράφους 3 και 7 του παρόντος άρθρου.
5. Τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊό­ντα τα οποία βρίσκονται επί πλοίου ή αεροσκάφους, που πραγματοποιεί θαλάσσια ταξίδια ή πτήσεις μεταξύ δύο κρατών-μελών και τα οποία δεν διατίθενται προς πώλη­ση όταν το πλοίο ή το αεροσκάφος βρίσκεται στο έδαφος ενός κράτους-μέλους δεν θεωρείται ότι κατέχονται στο εν λόγω κράτος-μέλος για εμπορικούς σκοπούς.
6. Υπόχρεος για την καταβολή του ειδικού φόρου κα­τανάλωσης που καθίσταται απαιτητός είναι, ανάλογα με την περίπτωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, το πρόσωπο το οποίο εκτελεί την παράδοση ή το οποίο έχει στην κατοχή του τα παραδοτέα προϊόντα, ή το πρόσωπο στο οποίο παραδίδονται τα προϊόντα στο εσωτερικό της χώρας.
7. Τα πρόσωπα της παραγράφου 6 υποχρεούνται, σε περίπτωση αποστολής προϊόντων από άλλο κράτος-μέλος:
α) να καταθέτουν, πριν από την αποστολή των προϊό­ντων, σχετική δήλωση στην αρμόδια αρχή του εσωτερι­κού της χώρας, καθώς και εγγύηση η οποία να καλύπτει τους αναλογούντες φόρους,
β) να καταβάλλουν στην αρμόδια αρχή, με την άφιξη των προϊόντων στο εσωτερικό της χώρας, ή το αργότε­ρο την επόμενη εργάσιμη ημέρα από την άφιξη, τους ο­φειλόμενους φόρους,
γ) να θέτουν στη διάθεση του ελέγχου κάθε απαραίτη­το στοιχείο ή έγγραφο, που κρίνεται από την αρμόδια αρχή αναγκαίο ή χρήσιμο, για την εξακρίβωση της πραγ­ματοποίησης της παραλαβής των προϊόντων και της κα­ταβολής των οφειλόμενων φόρων.
8. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, που έχει επιβληθεί στο εσωτερικό της χώρας κατά τη θέση σε ανάλωση προϊόντων, τα οποία βρίσκονται στην κατοχή προσώπου για εμπορικούς σκοπούς στο εσωτερικό άλλου κράτους-μέλους, διαγράφεται ή επιστρέφεται σύμφωνα με τους όρους και τις διαδικασίες που προβλέπονται στο άρθρο 66 του παρόντος Κώδικα.
9. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορί­ζονται οι διατυπώσεις και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρ­θρου.»

5. Το άρθρο 59 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 59
Απόκτηση από ιδιώτες
1. Για τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα τα οποία αποκτά ιδιώτης για δική του χρήση και τα οποία μεταφέρει αυτοπροσώπως από ένα κράτος-μέλος σε άλλο, οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης οφείλο­νται μόνο στο κράτος-μέλος, όπου τα προϊόντα αυτά αποκτώνται.
2. Για να προσδιοριστεί κατά πόσο τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα, τα οποία αναφέρο­νται στην παράγραφο 1, προορίζονται για ίδια χρήση ε­νός ιδιώτη, λαμβάνονται υπόψη από τις αρμόδιες αρχές τουλάχιστον τα εξής στοιχεία:
α) η εμπορική ιδιότητα του κατόχου και οι λόγοι κατο­χής των προϊόντων,
β) ο τόπος όπου βρίσκονται τα προϊόντα ή, ανάλογα με την περίπτωση, ο χρησιμοποιούμενος τρόπος μεταφο­ράς,
γ) κάθε έγγραφο σχετικό με τα προϊόντα,
δ) η φύση των προϊόντων,
ε) η ποσότητα των προϊόντων.
3. Για την εφαρμογή της περίπτωσης ε' της παραγρά­φου 2, ως αποδεικτικό στοιχείο, ορίζονται ενδεικτικά τα ακόλουθα ποσοτικά όρια ανά προϊόν:
α) για τα προϊόντα καπνού:
- τσιγάρα: 800 τεμάχια
- πουράκια (πούρα βάρους όχι πάνω από 3γρ. το τεμά­χιο): 400 τεμάχια
- πούρα: 200 τεμάχια
- καπνός για κάπνισμα: 1 κιλό
β) για τα αλκοολούχα ποτά:
- οινοπνευματώδη ποτά: 10 λίτρα
- ενδιάμεσα προϊόντα: 20 λίτρα
- οίνοι: 90 λίτρα (από τους οποίους το πολύ 60 λίτρα α­φρώδεις)
- μπύρες: 110 λίτρα.
4. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης πετρελαιοειδών προϊόντων, τα οποία έχουν ήδη τεθεί σε ανάλωση σε άλ­λο κράτος-μέλος, καθίσταται απαιτητός και εισπράττεται από τις αρμόδιες αρχές, εάν η μεταφορά αυτών των προϊόντων στη χώρα γίνεται με ανορθόδοξους τρόπους από ιδιώτη ή για λογαριασμό του.
Ως ανορθόδοξες μεταφορές θεωρούνται οι μεταφορές καυσίμων κινητήρων, όταν τα καύσιμα δεν μεταφέρονται στη δεξαμενή των οχημάτων ή σε κατάλληλο εφεδρικό δοχείο, καθώς και η μεταφορά υγρών καυσίμων θέρμαν­σης όταν δεν γίνεται με βυτιοφόρα επαγγελματιών.»

6. Το άρθρο 60 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 60
Πωλήσεις εξ αποστάσεως
1. Τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊό­ντα τα οποία έχουν ήδη τεθεί σε ανάλωση σε άλλο κράτος-μέλος και αγοράζονται από πρόσωπο που δεν έχει την ιδιότητα του εγκεκριμένου αποθηκευτή ή του εγγε­γραμμένου παραλήπτη, είναι εγκατεστημένο στο εσωτε­ρικό της χώρας και δεν ασκεί ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα, και τα οποία αποστέλλονται ή μεταφέ­ρονται στο εσωτερικό της χώρας άμεσα ή έμμεσα από τον πωλητή ή για λογαριασμό του, υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης.
2. Στην περίπτωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτητός και καταβάλλεται κατά την παράδοση των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων στο εσωτερικό της χώρας. Οι όροι υπό τους οποίους ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτητός, καθώς και ο συντε­λεστής του ειδικού φόρου κατανάλωσης είναι αυτοί που ισχύουν τη στιγμή κατά την οποία ο φόρος καθίσταται α­παιτητός.
3. Υπόχρεος για την καταβολή του ειδικού φόρου κα­τανάλωσης στο εσωτερικό της χώρας είναι ο πωλητής ή ο φορολογικός αντιπρόσωπος αυτού. Ο φορολογικός α­ντιπρόσωπος πρέπει να είναι εγκατεστημένος στο εσω­τερικό της χώρας και εγκεκριμένος από την αρμόδια αρ­χή. Στις περιπτώσεις που ο πωλητής ή ο φορολογικός του αντιπρόσωπος δεν έχει τηρήσει τις υποχρεώσεις της περίπτωσης α' της παραγράφου 4, υπόχρεος για την κα­ταβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης είναι ο παραλή­πτης των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων.
4. Στην περίπτωση αποστολής προϊόντων από άλλο κράτος-μέλος στο εσωτερικό της χώρας, ο πωλητής ή ο φορολογικός αντιπρόσωπος αυτού πρέπει να συμμορ­φώνεται προς τις ακόλουθες υποχρεώσεις:
α) πριν από την αποστολή των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων, να εγγράφεται στα μη­τρώα και να εγγυάται την καταβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στην αρμόδια αρχή,
β) να καταβάλλει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στην αρχή που προβλέπεται στην περίπτωση α' την ημέρα ά­φιξης των προϊόντων ή το αργότερο την επόμενη εργά­σιμη ημέρα,
γ) να τηρεί λογιστική των παραδιδόμενων υποκείμε­νων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων.
5. Στην περίπτωση αποστολής προϊόντων από το εσω­τερικό της χώρας σε άλλο κράτος-μέλος, ο ειδικός φό­ρος κατανάλωσης που επιβλήθηκε στο εσωτερικό της χώρας διαγράφεται ή επιστρέφεται κατόπιν σχετικού αι­τήματος του πωλητή, σύμφωνα με τους όρους και τις διαδικασίες που προβλέπονται στο άρθρο 66 του παρό­ντος Κώδικα.
6. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζο­νται οι διατυπώσεις και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.»

7. Το άρθρο 61 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 61
Καταστροφές και απώλειες προϊόντων που έχουν τεθεί σε ανάλωση σε άλλο κράτος-μέλος
1. Στις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 57 παράγραφος 1 και στο άρθρο 60 παράγραφος 1, σε περί­πτωση ολικής καταστροφής ή ανεπανόρθωτης απώλειας των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊό­ντων κατά τη μεταφορά τους σε κράτος-μέλος άλλο από το κράτος-μέλος στο οποίο τέθηκαν σε ανάλωση, από αι­τία οφειλόμενη στην ίδια τη φύση των προϊόντων, ή εξ αιτίας τυχαίων περιστατικών ή ανωτέρας βίας, ή κατόπιν έγκρισης των αρμόδιων αρχών του συγκεκριμένου κράτους-μέλους, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης δεν καθί­σταται απαιτητός στο εν λόγω κράτος-μέλος.
Η ολική καταστροφή ή η ανεπανόρθωτη απώλεια των εν λόγω υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων πρέπει να αποδεικνύεται κατά τρόπο ικανο­ποιητικό για τις αρμόδιες αρχές της χώρας, στην περί­πτωση που η εν λόγω ολική καταστροφή ή ανεπανόρθω­τη απώλεια επήλθε στο εσωτερικό της ή όταν η απώλεια διαπιστώνεται στο εσωτερικό της χώρας και δεν είναι δυνατός ο προσδιορισμός του τόπου όπου επήλθε.
Η εγγύηση που κατατίθεται σύμφωνα με το άρθρο 57 παράγραφος 7 περίπτωση α' ή το άρθρο 60 παράγραφος 4 περίπτωση α' αποδεσμεύεται.
2. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, καθορί­ζονται τα προϊόντα που υπόκεινται σε φυσική απομείωση, τα ποσοστά της απομείωσης, οι όροι και οι προϋπο­θέσεις για την αναγνώριση των απωλειών αυτών, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.»

8. Στο άρθρο 63 προστίθεται νέα παράγραφος 4 ως α­κολούθως:
«4. Όταν οι φορολογικές αποθήκες, οι οποίες λειτουρ­γούν σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, βρίσκονται σε μη κατοικημένη περιοχή ή έξω από την έδρα της αρμό­διας αρχής ή έχουν έναρξη και λήξη της λειτουργίας τους σε ώρες που δεν υπάρχει τακτική συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση, υποχρεούνται οι οικείοι εγκεκριμένοι απο­θηκευτές να εξασφαλίσουν, με δικά τους ή μισθωμένα μεταφορικά μέσα, την έγκαιρη μετακίνηση των υπαλλή­λων της αρμόδιας αρχής, οι οποίοι εποπτεύουν και ελέγ­χουν τις εργασίες των αποθηκών αυτών.»

9. Η περίπτωση α' της παραγράφου 2 του άρθρου 64 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«α) να παράγει, να μεταποιεί, να κατέχει, να παραλαμ­βάνει και να αποστέλλει, στα πλαίσια των επιχειρηματι­κών δραστηριοτήτων του, υποκείμενα σε ειδικό φόρο κα­τανάλωσης προϊόντα, τα οποία τελούν υπό αναστολή καταβολής του φόρου αυτού, εφόσον βρίσκονται σε φορολογική αποθήκη,».

10. Στην περίπτωση α' της παραγράφου 3 του άρθρου 64 η φράση στην πρώτη παύλα αντικαθίσταται, ως ακο­λούθως:
« - να εισάγει στη φορολογική αποθήκη του και να προβαίνει στη λογιστική εγγραφή, με την περάτωση της διακίνησης, όλων των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατα­νάλωσης προϊόντων, τα οποία διακινούνται υπό καθε­στώς αναστολής, εκτός εάν εφαρμόζεται η παράγραφος 2 του άρθρου 112 και να τηρεί λογιστικά βιβλία των αποθεμάτων και των κινήσεων των προϊόντων,»

11. Το άρθρο 65 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 65
Καταστροφές και απώλειες προϊόντων που τελούν υπό καθεστώς αναστολής
1. H ολική καταστροφή ή η ανεπανόρθωτη απώλεια προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης και τελούν υπό καθεστώς αναστολής από αιτία οφειλό­μενη στην ίδια τη φύση του προϊόντος, σε τυχαίο γεγο­νός ή ανωτέρα βία ή ακόμη και με την άδεια των αρμό­διων αρχών του κράτους-μέλους, δεν θεωρείται θέση σε ανάλωση.
Θεωρείται ότι τα προϊόντα έχουν υποστεί ολική κατα­στροφή ή ανεπανόρθωτη απώλεια όταν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης.
2. Η ολική καταστροφή ή η ανεπανόρθωτη απώλεια των εν λόγω υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων πρέπει να αποδεικνύεται κατά τρόπο ικανο­ποιητικό για τις αρμόδιες αρχές της χώρας, στην περί­πτωση που η εν λόγω ολική καταστροφή ή ανεπανόρθω­τη απώλεια επήλθε στο εσωτερικό της ή όταν η απώλεια διαπιστώνεται στο εσωτερικό της χώρας και δεν είναι δυνατός ο προσδιορισμός του τόπου όπου επήλθε.
3. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών, καθορί­ζονται τα προϊόντα που υπόκεινται σε φυσική απομείωση, τα ποσοστά της απομείωσης, οι όροι και οι προϋπο­θέσεις για την αναγνώριση των απωλειών αυτών, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.»

12. Το άρθρο 66 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 66
Επιστροφή ή διαγραφή του φόρου Βεβαίωση και είσπραξη εκ των υστέρων
1. Τα προϊόντα που έχουν τεθεί σε ανάλωση στο εσω­τερικό της χώρας δύνανται στις προβλεπόμενες από τα άρθρα 57, 60 και 119 του παρόντος Κώδικα περιπτώσεις, να αποτελέσουν, μετά από αίτηση ενός ενδιαφερομέ­νου, αντικείμενο επιστροφής ή διαγραφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης από την αρμόδια αρχή, εφόσον τα προϊόντα αυτά δεν πρόκειται να καταναλωθούν στο ε­σωτερικό της χώρας.
Αν τα προϊόντα αυτά φέρουν φορολογικά επισήματα (ένσημες ταινίες φορολογίας καπνού ή αλκοολούχων ποτών), πρέπει πριν από την αποστολή τους και προκει­μένου να επιστραφεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, να προσκομισθούν για καταστροφή τα επισήματα αυτά στην αρμόδια αρχή.
2. Στις περιπτώσεις του άρθρου 57 του παρόντος Κώ­δικα ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που επιβλήθηκε στο εσωτερικό της χώρας επιστρέφεται ή διαγράφεται μό­νον εφόσον ο φόρος αυτός έχει καταστεί απαιτητός και έχει εισπραχθεί στο άλλο κράτος-μέλος, σύμφωνα με τη διαδικασία της παραγράφου 7 του ίδιου άρθρου.
3. Στις περιπτώσεις του άρθρου 60 του παρόντος Κώ­δικα ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που επιβλήθηκε στο εσωτερικό της χώρας επιστρέφεται ή διαγράφεται, κατό­πιν σχετικού αιτήματος του πωλητή, εφόσον ο ίδιος ή ο φορολογικός του αντιπρόσωπος έχει ακολουθήσει στο κράτος-μέλος προορισμού τις διαδικασίες της παραγρά­φου 4 του ίδιου άρθρου.
4. Πέραν των προβλεπομένων στην παράγραφο 1, στις περιπτώσεις που υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλω­σης προϊόντα φέρουν φορολογικά επισήματα (ένσημες ταινίες φορολογίας καπνού ή αλκοολούχων ποτών), τα τυχόν ποσά που καταβλήθηκαν ή αποτέλεσαν αντικείμε­νο εγγύησης για την απόκτησή τους, πλην της αξίας τους, επιστρέφονται, διαγράφονται ή αποδεσμεύονται από την αρμόδια αρχή εάν ο ειδικός φόρος κατανάλω­σης έχει καταστεί απαιτητός και έχει εισπραχθεί σε άλλο κράτος-μέλος.
Το ποσό του ειδικού φόρου κατανάλωσης, το οποίο καταβλήθηκε ή αποτέλεσε αντικείμενο εγγύησης επι­στρέφεται, διαγράφεται ή αποδεσμεύεται με την προ­σκόμιση στην αρμόδια αρχή, ικανοποιητικής απόδειξης ότι τα φορολογικά επισήματα έχουν αφαιρεθεί ή καταστραφεί.
5. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που έχει βεβαιωθεί για προϊόντα που έχουν τεθεί σε ανάλωση με απαλλαγή από τον φόρο αυτό, βάσει των διατάξεων που προβλέπο­νται από το τρίτο μέρος του παρόντος Κώδικα διαγράφε­ται, εάν τα προϊόντα μετά τη θέση τους σε ανάλωση υπέστησαν ανεπανόρθωτη απώλεια ή ολική καταστροφή, εξ αιτίας τυχαίων περιστατικών ή ανωτέρας βίας, ή ακό­μη και με σχετική για την καταστροφή τους έγκριση από τις αρμόδιες αρχές της χώρας. Η ολική καταστροφή ή η ανεπανόρθωτη απώλεια πρέπει να αποδεικνύεται κατά τρόπο ικανοποιητικό για τις αρμόδιες αρχές.
6. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορί­ζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες επι­στρέφεται ή διαγράφεται ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στις προβλεπόμενες από το άρθρο αυτό περιπτώσεις, οι αρμόδιες για την επιστροφή ή διαγραφή αρχές, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια εφαρμογής του παρό­ντος άρθρου.
7. Οι διατάξεις περί συμπληρωματικής βεβαίωσης και είσπραξης εκ των υστέρων του άρθρου 31 του παρόντος Κώδικα, καθώς και οι διατάξεις περί αχρεωστήτως ει­σπραχθέντων του άρθρου 32 του παρόντος Κώδικα ε­φαρμόζονται ανάλογα και για τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα.»

13. Το άρθρο 67 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 67
Πωλήσεις από καταστήματα αφορολογήτων ειδών
1. Τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊό­ντα, τα οποία διατίθενται από τα καταστήματα αφορολο­γήτων ειδών και τα οποία μεταφέρονται στις προσωπι­κές αποσκευές των ταξιδιωτών που μεταβαίνουν σε τρί­το έδαφος ή σε τρίτη χώρα αεροπορικώς ή διά θαλάσσης απαλλάσσονται από την καταβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης.
2. Έως την 1η Ιανουαρίου 2017 απαλλάσσονται επίσης από την καταβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης τα υ­ποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα, τα ο­ποία διατίθενται από καταστήματα αφορολογήτων ειδών που είναι εγκατεστημένα εκτός αερολιμένα ή λιμένα και τα οποία μεταφέρονται στις προσωπικές αποσκευές των ταξιδιωτών που μεταβαίνουν σε τρίτο έδαφος ή σε τρίτη χώρα δια ξηράς.
3. Τα προϊόντα τα οποία διατίθενται μέσα σε αεροσκά­φος ή πλοίο κατά τη διάρκεια της πτήσης ή του πλου προς τρίτο έδαφος ή τρίτη χώρα αντιμετωπίζονται κατά τον ίδιο τρόπο με τα προϊόντα τα οποία διατίθενται από τα καταστήματα αφορολογήτων ειδών.
4. Οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση των α­νωτέρω απαλλαγών καθορίζονται με απόφαση του Υ­πουργού Οικονομικών.
5. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2, για τους σκο­πούς του παρόντος άρθρου ισχύουν οι ακόλουθοι ορι­σμοί:
α) «κατάστημα αφορολόγητων ειδών»: κατάστημα που βρίσκεται μέσα σε αερολιμένα ή λιμένα και πληροί τις προϋποθέσεις που καθορίζονται από τις οικείες διατά­ξεις,
β) «ταξιδιώτης που μεταβαίνει σε τρίτο έδαφος ή σε τρίτη χώρα»: επιβάτης κάτοχος αεροπορικού εισιτηρίου ή εισιτηρίου θαλάσσιας διαδρομής, στο οποίο ως τελικός προορισμός αναφέρεται αερολιμένας ή λιμένας τρίτου εδάφους ή τρίτης χώρας.»

14. Το άρθρο 68 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 68
Απαλλαγές
1. Απαλλάσσονται από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 53 του παρό­ντος Κώδικα, εφόσον προορίζονται να χρησιμοποιηθούν:
α) στα πλαίσια διπλωματικών ή προξενικών σχέσεων,
β) από αναγνωρισμένους διεθνείς οργανισμούς και α­πό τα μέλη των οργανισμών αυτών, μέσα στα όρια και σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που καθορίζονται από τις διεθνείς συμβάσεις για την ίδρυσή τους ή από τις συμ­φωνίες για την έδρα τους,
γ) από τις ένοπλες δυνάμεις κάθε κράτους που συμμε­τέχει στη συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού πλην του κράτους-μέλους εντός του οποίου είναι απαιτητός ο ει­δικός φόρος κατανάλωσης, εφόσον προορίζονται για χρήση από τις δυνάμεις αυτές ή από το πολιτικό προσω­πικό που τις συνοδεύει, ή για τον εφοδιασμό των λε­σχών ή των κυλικείων τους,
δ) από τις ένοπλες δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου που σταθμεύουν στην Κύπρο, σύμφωνα με τη συνθήκη ε­γκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας της 16ης Αυ­γούστου 1960, για χρήση από τις εν λόγω ένοπλες δυ­νάμεις ή από το πολιτικό προσωπικό που τις συνοδεύει ή για τον εφοδιασμό των λεσχών ή των κυλικείων τους,
ε) για κατανάλωση στα πλαίσια συμφωνίας που συνά­πτεται με τρίτες χώρες ή διεθνείς οργανισμούς, εφόσον αυτή η συμφωνία γίνεται δεκτή ή επιτρέπεται να υπαχθεί σε καθεστώς απαλλαγής από το φόρο προστιθέμενης α­ξίας.
2. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 112 παράγραφος 1 και τηρουμένων των διατάξεων του άρ­θρου 114 παράγραφος 1, τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα, τα οποία διακινούνται υπό καθε­στώς αναστολής για να παραδοθούν σε παραλήπτη που αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο, συνοδεύο­νται από πιστοποιητικό απαλλαγής, η μορφή και το περιεχόμενο του οποίου καθορίζονται από κοινοτικές δια­τάξεις.
3. Επίσης, απαλλάσσονται του ειδικού φόρου κατανά­λωσης τα προϊόντα που προορίζονται για εφοδιασμό πλοίων και αεροσκαφών. Η απαλλαγή αυτή παρέχεται σύμφωνα με τις ισχύουσες εθνικές διατάξεις.
4. Οι όροι και οι προϋποθέσεις χορήγησης των απαλ­λαγών των παραγράφων 1 και 3, καθώς και οι χορηγού­μενες ποσότητες, καθορίζονται με αποφάσεις του Υ­πουργού Οικονομικών.»

15. Το άρθρο 71 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 71
Μικροί οινοπαραγωγοί
1. Οινοπαραγωγοί που παράγουν κατά μέσο όρο κάτω από χίλια (1.000) HL ετησίως απαλλάσσονται από τις υ­ποχρεώσεις που προβλέπονται από τις διατάξεις του τμήματος Β' του κεφαλαίου Α', του τμήματος Β' του κε­φαλαίου Γ' τις σχετικές με τη διακίνηση και τον έλεγχο, καθώς και από τις λοιπές υποχρεώσεις τις σχετικές με τη διακίνηση και τον έλεγχο του τρίτου μέρους του πα­ρόντος Κώδικα.
2. Όταν οι μικροί οινοπαραγωγοί πραγματοποιούν οι ί­διοι ενδοκοινοτικές συναλλαγές, ενημερώνουν τις αρμό­διες αρχές τους και συμμορφώνονται με τις υποχρεώ­σεις που προβλέπονται στον Κανονισμό ΕΚ 436/2009 της 26ης Μαΐου 2009 «για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 479/2008 του Συμβουλίου, όσον αφορά το αμπελουργικό μητρώο, τις υποχρεωτικές δηλώσεις και τη συγκέντρωση στοιχείων για την παρα­κολούθηση της αγοράς, τα συνοδευτικά έγγραφα μετα­φοράς των προϊόντων και τα βιβλία που πρέπει να τη­ρούνται στον αμπελοοινικό τομέα» (L128/27.5.2009).
3. Στις περιπτώσεις αυτές ο παραλήπτης οφείλει να ε­νημερώνει τις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους προ­ορισμού, μέσω του εγγράφου που απαιτείται από τον Κανονισμό (ΕΚ) 436/2009 ή με αναφορά σε αυτό, για τις πραγματοποιηθείσες παραλαβές οίνου.
4. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών δύναται να καθορίζονται οι διατυπώσεις και κάθε αναγκαία λε­πτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.»

16. Η παράγραφος 1 του άρθρου 76 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«1. Για την εφαρμογή της παραγράφου 1 του άρθρου 54, της περίπτωσης ζ' του άρθρου 55 και της περίπτω­σης γ' της παραγράφου 2 του άρθρου 56 του παρόντος Κώδικα, ως παραγωγή θεωρείται κατά περίπτωση και η ε­ξόρυξη.»

17. Η παράγραφος 3 του άρθρου 84 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«3. Οι ταινίες αυτές χορηγούνται:
-στους εγκεκριμένους αποθηκευτές και εγγεγραμμέ­νους παραλήπτες, προκειμένου να επικολληθούν σε αλ­κοολούχα ποτά προερχόμενα από άλλο κράτος-μέλος ή σε εισαγωγείς προκειμένου για ποτά από τρίτες χώρες,
-στους εγκεκριμένους αποθηκευτές ή ποτοποιούς, προκειμένου να επικολληθούν σε αλκοολούχα ποτά εγ­χώριας παραγωγής,
-στους φορολογικούς αντιπροσώπους εγκεκριμένων αποθηκευτών άλλων κρατών-μελών.»

18. Οι περιπτώσεις α' και β' του τέταρτου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 106, αντικαθίστανται ως ακολούθως:
«α) στον εγκεκριμένο αποθηκευτή και στον εγγεγραμ­μένο παραλήπτη του εσωτερικού, καθώς και στον εγκε­κριμένο αποθηκευτή άλλων κρατών-μελών της Ευρωπαϊ­κής Ένωσης,
β) στο φορολογικό αντιπρόσωπο εγκεκριμένου αποθη­κευτή άλλων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης,».

19. Στο τρίτο εδάφιο της παραγράφου 5 του άρθρου 109, ο όρος «εγγεγραμμένοι επιτηδευματίες» αντικαθί­σταται από τη φράση «εγγεγραμμένοι παραλήπτες, ε­κτός των περιστασιακά εγγεγραμμένων παραληπτών κα­τά την έννοια της παραγράφου 4 του άρθρου 113».

20. Η παράγραφος 3 του άρθρου 110 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«3. Ο εγγεγραμμένος παραλήπτης και ο περιστασιακά εγγεγραμμένος παραλήπτης καταβάλλουν τον ειδικό φόρο κατανάλωσης των προϊόντων του άρθρου 79 του παρόντος Κώδικα, την ημέρα παραλαβής των προϊόντων ή το αργότερο την επόμενη εργάσιμη ημέρα, με βάση δήλωση, που υποβάλλει ο υπόχρεος στην αρμόδια αρχή και σχετικό σημείωμα που εκδίδει η αρχή αυτή.
Κατ' εξαίρεση, προκειμένου για πωλήσεις αλκοολού­χων ποτών και άλλων αλκοολούχων προϊόντων σε επι­βάτες ενδοκοινοτικών πτήσεων ή ενδοκοινοτικών θα­λάσσιων πλόων, τα οποία παραδίδονται σε αυτούς στο ε­σωτερικό της χώρας για να μεταφερθούν με τις απο­σκευές τους, ο εγγεγραμμένος παραλήπτης καταβάλλει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης που αναλογεί στις παρα­δόσεις προϊόντων κάθε δεκαπενθήμερου του μήνα, μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο.»

21. Το άρθρο 112 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 112
Διακίνηση υποκειμένων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων υπό καθεστώς αναστολής
1. Τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊό­ντα μπορούν να διακινούνται υπό καθεστώς αναστολής εντός του εδάφους της Κοινότητας, ακόμη και στην πε­ρίπτωση που τα προϊόντα διακινούνται μέσω τρίτης χώ­ρας ή τρίτου εδάφους:
α) από μια φορολογική αποθήκη προς:
i) άλλη φορολογική αποθήκη,
ii) εγγεγραμμένο παραλήπτη,
iii) τόπο όπου τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανά­λωσης προϊόντα εξέρχονται από το έδαφος της Κοινό­τητας, σύμφωνα με το άρθρο 114 παράγραφος 11,
iv) παραλήπτη που αναφέρεται στο άρθρο 68 παράγρα­φος 1, όταν τα προϊόντα αποστέλλονται από άλλο κράτος-μέλος,
β) από τον τόπο εισαγωγής προς οποιονδήποτε από τους προορισμούς που αναφέρονται στην περίπτωση α', όταν τα προϊόντα αποστέλλονται από εγγεγραμμένο α­ποστολέα.
Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως «τόπος ει­σαγωγής» νοείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα προϊόντα όταν τίθενται σε ελεύθερη κυκλοφορία, σύμφωνα με το άρθρο 79 του Κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/1992.
2. Κατά παρέκκλιση από τα σημεία i) και ii) της περί­πτωσης α' της παραγράφου 1 και της περίπτωσης β' της παραγράφου 1, και πλην της περίπτωσης που αναφέρε­ται στο άρθρο 113 παράγραφος 4, το κράτος-μέλος προ­ορισμού δύναται να επιτρέπει υπό τους όρους που καθορίζει τη διακίνηση των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κα­τανάλωσης προϊόντων που τελούν υπό καθεστώς ανα­στολής προς τόπο άμεσης παράδοσης που βρίσκεται στο έδαφός του, όταν ο τόπος αυτός έχει οριστεί από τον ε­γκεκριμένο αποθηκευτή παραλαβής ή από τον εγγεγραμμένο παραλήπτη.
Ο εν λόγω εγκεκριμένος αποθηκευτής ή ο εν λόγω εγ­γεγραμμένος παραλήπτης παραμένει υπεύθυνος για την υποβολή της αναφοράς παραλαβής που αναφέρεται στο άρθρο 114 παράγραφος 10.
Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι περιπτώσεις για τις οποίες επιτρέπεται η άμεση παρά­δοση στο εσωτερικό της χώρας, καθώς και οι όροι και οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες αυτή πραγματοποιείται.
3. Οι παράγραφοι 1 και 2 εφαρμόζονται επίσης για τη διακίνηση υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων με μηδενικό συντελεστή τα οποία δεν έχουν τεθεί σε ανάλωση.
4. Η διακίνηση υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλω­σης προϊόντων τα οποία τελούν υπό καθεστώς αναστο­λής αρχίζει στις περιπτώσεις που προβλέπονται στην πε­ρίπτωση α' της παραγράφου 1, όταν τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα εξέλθουν από τη φορολογική αποθήκη αποστολής και, στις περιπτώσεις που προβλέπονται στην περίπτωση β' της παραγράφου 1 του ιδίου άρθρου, όταν τίθενται σε ελεύθερη κυκλοφο­ρία σύμφωνα με το άρθρο 79 του Κανονισμού (ΕΟΚ) α­ριθ. 2913/1992.
5. Η διακίνηση υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλω­σης προϊόντων τα οποία τελούν υπό καθεστώς αναστο­λής περατώνεται στις περιπτώσεις που προβλέπονται στην περίπτωση α' σημεία i), ii) και iv) της παραγράφου 1 και στην περίπτωση β' της παραγράφου 1, μόλις ο παρα­λήπτης παραλάβει τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατα­νάλωσης προϊόντα και, στις περιπτώσεις που προβλέπο­νται στην περίπτωση α' σημείο iii) της παραγράφου 1, ό­ταν τα προϊόντα εξέλθουν από το έδαφος της Κοινότη­τας.
6. Οι κίνδυνοι της διακίνησης υπό καθεστώς αναστο­λής καλύπτονται από εγγύηση, η οποία παρέχεται από τον εγκεκριμένο αποθηκευτή αποστολής ή τον εγγε­γραμμένο αποστολέα.
Η παρεχόμενη εγγύηση μπορεί να είναι χρηματική, τραπεζική, ασφαλιστήριο συμβόλαιο, εμπράγματη ασφά­λεια ή αξιόχρεη επιστολή τρίτου προσώπου και ισχύει σε ολόκληρη την Κοινότητα.
7. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 6, δύναται στις ενδεδειγμένες περιπτώσεις και με τους όρους και τις προϋποθέσεις που καθορίζονται με αποφάσεις του Υ­πουργού Οικονομικών, να επιτρέπεται η παροχή εγγύη­σης από το μεταφορέα, τον κύριο των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων, τον παραλήπτη, ή από κοινού από δύο ή περισσότερα από τα πρόσωπα αυ­τά και τα πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 6.
Στις περιπτώσεις προϊόντων που προέρχονται από άλ­λα κράτη-μέλη, για τα οποία προβλέπεται επικόλληση ένσημης ταινίας φορολογίας στο εσωτερικό της χώρας, η εγγύηση μπορεί να βαρύνει το πρόσωπο που παραλαμ­βάνει τις ταινίες αυτές και παρέχεται τη στιγμή της παραλαβής τους.
8. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών δύναται να προβλέπονται εξαιρέσεις από την υποχρέωση για πα­ροχή εγγύησης, σε ενδεδειγμένες περιπτώσεις και μόνο για διακινήσεις υπό καθεστώς αναστολής που πραγμα­τοποιούνται εξ ολοκλήρου στο εσωτερικό της χώρας και να καθορίζονται οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.»

22. Το άρθρο 113 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 113
Εγγεγραμμένος παραλήπτης Εγγεγραμμένος αποστολέας
1. Ο εγγεγραμμένος παραλήπτης δύναται στο πλαίσιο των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων να παραλαμ­βάνει προϊόντα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλω­σης προερχόμενα από άλλο κράτος-μέλος, τα οποία δια­κινούνται υπό καθεστώς αναστολής, δεν επιτρέπεται, ω­στόσο, να κατέχει ή να αποστέλλει υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα τα οποία τελούν υπό καθε­στώς αναστολής.
2. Για το χαρακτηρισμό προσώπου ως εγγεγραμμένου παραλήπτη απαιτείται άδεια της αρμόδιας αρχής, η ο­ποία παρέχεται με απόφασή της, μετά από προηγούμενη αίτηση του ενδιαφερομένου.
3. Ο εγγεγραμμένος παραλήπτης υποχρεούται:
α) να εγγυάται πριν από την αποστολή των υποκείμε­νων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων την κατα­βολή των αναλογούντων φόρων και να καταβάλλει αυ­τούς στην αρμόδια αρχή με την παραλαβή των προϊό­ντων στο εσωτερικό της χώρας, ή το αργότερο την επό­μενη εργάσιμη ημέρα από την παραλαβή τους, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις,
β) να προβαίνει, μόλις περατωθεί η διακίνηση των προϊόντων που παραλαμβάνονται υπό καθεστώς ανα­στολής, στη λογιστική τους εγγραφή,
γ) να αποδέχεται κάθε έλεγχο που επιτρέπει στις αρ­μόδιες αρχές να βεβαιωθούν ότι τα προϊόντα πράγματι παρελήφθησαν.
4. Για τον εγγεγραμμένο παραλήπτη που παραλαμβά­νει μόνον περιστασιακά υποκείμενα σε ειδικό φόρο κα­τανάλωσης προϊόντα, η άδεια που αναφέρεται στην πα­ράγραφο 2 περιορίζεται σε συγκεκριμένη ποσότητα προϊόντων, σε έναν μόνον αποστολέα και σε συγκεκρι­μένη χρονική περίοδο.
Ο περιστασιακά εγγεγραμμένος παραλήπτης συμμορ­φώνεται ομοίως με τις υποχρεώσεις της παραγράφου 3.
5. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορί­ζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες χορη­γείται από τις αρμόδιες αρχές η άδεια του εγγεγραμμέ­νου παραλήπτη και του περιστασιακά εγγεγραμμένου παραλήπτη, καθώς και οι διατυπώσεις και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των παραγράφων 2 έως και 4.
6. Ο εγγεγραμμένος αποστολέας δύναται στο πλαίσιο των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων μόνο να απο­στέλλει υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊό­ντα υπό καθεστώς αναστολής κατόπιν της θέσης τους σε ελεύθερη κυκλοφορία σύμφωνα με το άρθρο 79 του Κανονισμού (ΕΟΚ) αριθμ. 2913/1992.
7. Για το χαρακτηρισμό προσώπου ως εγγεγραμμένου αποστολέα απαιτείται άδεια της αρμόδιας αρχής, η ο­ποία παρέχεται με απόφασή της, μετά από προηγούμενη αίτηση του ενδιαφερομένου.
Ο εγγεγραμμένος αποστολέας υποχρεούται:
α) να παρέχει εγγύηση, η οποία να καλύπτει το ποσό των αναλογούντων φόρων για τα αποστελλόμενα υπό καθεστώς αναστολής προϊόντα,
β) να τηρεί λογιστική των υποκειμένων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων που αποστέλλει,
γ) να αποδέχεται κάθε έλεγχο που επιτρέπει στις αρ­μόδιες αρχές να βεβαιωθούν για την κανονικότητα των διακινήσεων.
8. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζο­νται οι όροι και οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες χορηγεί­ται η άδεια του εγγεγραμμένου αποστολέα από τις αρ­μόδιες αρχές, καθώς και οι διατυπώσεις και κάθε ανα­γκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παραγράφου 7.
9. Για την αγορά, κατοχή και διανομή των προϊόντων του άρθρου 53 από τα πρόσωπα των παραγράφων 1 και 4 του παρόντος άρθρου και του άρθρου 60 του παρόντος Κώδικα, εφαρμόζονται οι ισχύουσες εθνικές διατάξεις. Οι όροι και προϋποθέσεις για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.»

23. Το άρθρο 114 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Αρθρο114
Διακίνηση υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων μέσω μηχανοργανωμένου συστήματος
1. Η διακίνηση υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλω­σης προϊόντων θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα υπό καθε­στώς αναστολής μόνον εάν πραγματοποιείται υπό την κάλυψη του ηλεκτρονικού διοικητικού εγγράφου που προβλέπεται από τον Κανονισμό (ΕΚ) 684/2009 της Επιτροπής (L 197/29-7-2009), το οποίο καταρτίζεται σύμφω­να με τις παραγράφους 2 και 3 του παρόντος άρθρου.
Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 112 πα­ράγραφος 1, η διακίνηση υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων υπό καθεστώς αναστολής εξ ο­λοκλήρου στο εσωτερικό της χώρας πραγματοποιείται με την ίδια διαδικασία.
2. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, ο αποστολέας υποβάλλει σχέδιο ηλεκτρονικού διοικητικού εγγράφου στην αρμόδια αρχή του τόπου αποστολής, χρησιμοποιώ­ντας το μηχανοργανωμένο σύστημα που αναφέρεται στο άρθρο 1 της απόφασης αριθμ. 1152/2003/ΕΚ του Ευ­ρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Ι­ουνίου 2003 (L 162/1-7-2003), εφεξής «το μηχανοργα­νωμένο σύστημα».
3. Η αρμόδια αρχή επαληθεύει ηλεκτρονικά τα στοι­χεία που αναφέρονται στο σχέδιο ηλεκτρονικού διοικητι­κού εγγράφου.
Εάν τα στοιχεία αυτά δεν είναι έγκυρα, ενημερώνεται πάραυτα ο αποστολέας.
Εάν τα στοιχεία αυτά είναι έγκυρα, η αρμόδια αρχή α­ποδίδει στο έγγραφο μοναδικό διοικητικό κωδικό αναφο­ράς και τον κοινοποιεί στον αποστολέα.
4. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 112 παράγραφος 1 περίπτωση α' σημεία i), ii) και iv), στο άρ­θρο 112 παράγραφος 1 περίπτωση β' και στο άρθρο 112 παράγραφος 2, οι αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους αποστολής διαβιβάζουν πάραυτα το ηλεκτρονικό διοικη­τικό έγγραφο στις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους προορισμού, οι οποίες το προωθούν στον παραλήπτη, ε­άν ο παραλήπτης είναι εγκεκριμένος αποθηκευτής ή εγ­γεγραμμένος παραλήπτης.
Όταν τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα διακινούνται υπό καθεστώς αναστολής εξ ολο­κλήρου στο εσωτερικό της χώρας και προορίζονται για εγκεκριμένο αποθηκευτή, το ηλεκτρονικό διοικητικό έγγραφο διαβιβάζεται από την αρμόδια αρχή του τόπου αποστολής, στην αρμόδια αρχή του τόπου προορισμού, η οποία το προωθεί στον παραλήπτη.
5. Στην περίπτωση που αναφέρεται στο άρθρο 112 πα­ράγραφος 1 περίπτωση α' σημείο iii), οι αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους αποστολής διαβιβάζουν το ηλε­κτρονικό διοικητικό έγγραφο στις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους όπου υποβάλλεται η διασάφηση εξαγω­γής κατ' εφαρμογή του άρθρου 161 παράγραφος 5 του Κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/1992 (εφεξής το «κράτος-μέλος εξαγωγής»), εάν οι διατυπώσεις εξαγωγής πραγ­ματοποιούνται σε άλλο κράτος-μέλος.
Στις περιπτώσεις που ο τόπος αποστολής των προϊό­ντων και το τελωνείο εξαγωγής βρίσκονται στο εσωτερι­κό της χώρας, το ηλεκτρονικό διοικητικό έγγραφο προω­θείται από την αρμόδια αρχή του τόπου αποστολής στο τελωνείο εξαγωγής.
6. Ο αποστολέας οφείλει να παρέχει στο πρόσωπο που συνοδεύει τα προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικό φό­ρο κατανάλωσης τυπωμένο αντίγραφο του ηλεκτρονικού διοικητικού εγγράφου ή κάθε άλλο εμπορικό έγγραφο που μνημονεύει ευανάγνωστα το μοναδικό διοικητικό κωδικό αναφοράς. Το έγγραφο αυτό πρέπει να μπορεί να προσκομίζεται στις αρμόδιες αρχές κάθε φορά που θα το ζητήσουν καθ' όλη τη διάρκεια της διακίνησης υπό καθε­στώς αναστολής.
7. Ο αποστολέας μπορεί να ακυρώνει το ηλεκτρονικό διοικητικό έγγραφο εάν δεν έχει αρχίσει η διακίνηση σύμφωνα με το άρθρο 112 παράγραφος 4.
8. Κατά τη διάρκεια της διακίνησης υπό καθεστώς ανα­στολής του ειδικού φόρου κατανάλωσης, ο αποστολέας μπορεί, μέσω του μηχανοργανωμένου συστήματος, να τροποποιεί τον προορισμό και να παρουσιάζει νέο προο­ρισμό, ο οποίος πρέπει να είναι ένας από τους προορι­σμούς που αναφέρονται στο άρθρο 112 παράγραφος 1 περίπτωση α' σημεία i), ii) ή iii) ή, ενδεχομένως, στο άρ­θρο 112 παράγραφος 2.
9. Στην περίπτωση διακίνησης, διά θαλάσσης ή μέσω εσωτερικών πλωτών οδών, ενεργειακών προϊόντων υπό καθεστώς αναστολής τα οποία προορίζονται για παρα­λήπτη ο οποίος δεν είναι οριστικά γνωστός κατά τη χρο­νική στιγμή υποβολής από τον αποστολέα του σχεδίου ηλεκτρονικού διοικητικού εγγράφου που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, η αρμόδια αρ­χή μπορεί να επιτρέπει στον αποστολέα να παραλείπει από το έγγραφο αυτό τα στοιχεία που αφορούν τον πα­ραλήπτη.
Μόλις γίνουν γνωστά τα στοιχεία που αφορούν τον παραλήπτη, το αργότερο δε όταν περατωθεί η διακίνη­ση, ο αποστολέας, κάνοντας χρήση της διαδικασίας της παραγράφου 8, τα διαβιβάζει αμέσως στην αρμόδια αρ­χή του τόπου αποστολής.
10. Κατά την παραλαβή των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων σε οποιονδήποτε από τους προορισμούς που αναφέρονται στο άρθρο 112 πα­ράγραφος 1 περίπτωση α' σημεία i), ii) ή iv) ή στο άρθρο 112 παράγραφος 2, ο παραλήπτης, χωρίς καθυστέρηση και το αργότερο εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών από την περάτωση της διακίνησης, εκτός των περιπτώσεων που κρίνονται δεόντως δικαιολογημένες από τις αρμό­διες αρχές, υποβάλλει αναφορά για την παραλαβή τους (εφεξής η «αναφορά παραλαβής»), μέσω του μηχανοργανωμένου συστήματος.
Η αρμόδια αρχή του τόπου προορισμού επαληθεύει η­λεκτρονικά τα στοιχεία που αναφέρονται στην αναφορά παραλαβής.
Εάν τα στοιχεία αυτά δεν είναι έγκυρα, ενημερώνεται πάραυτα ο παραλήπτης.
Εάν τα στοιχεία αυτά είναι έγκυρα, η αρμόδια αρχή ε­πιβεβαιώνει στον παραλήπτη την καταχώρηση της ανα­φοράς παραλαβής και τη διαβιβάζει στις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους αποστολής, οι οποίες στη συνέχεια τη διαβιβάζουν στον αποστολέα.
Όταν τα προϊόντα διακινούνται εξ ολοκλήρου στο ε­σωτερικό της χώρας, η αναφορά παραλαβής διαβιβάζε­ται από την αρμόδια αρχή του τόπου προορισμού στην αρμόδια αρχή του τόπου αποστολής, η οποία την προω­θεί στον αποστολέα.
11. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 112 παράγραφος 1 περίπτωση α' σημείο iii), και, ενδεχομέ­νως στο άρθρο 112 παράγραφος 1 περίπτωση β' το αρ­μόδιο τελωνείο εξαγωγής συντάσσει αναφορά εξαγω­γής, με βάση τη θεώρηση του τελωνείου εξόδου, που α­ναφέρεται στο άρθρο 793 παράγραφος 2 του Κανονι­σμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/1993 της Επιτροπής, της 2ας Ιου­λίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων ε­φαρμογής του Κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/1992 του Συμβουλίου για τη θέσπιση του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, ή του τελωνείου όπου πραγματοποιούνται οι διατυπώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 54 παράγρα­φος 3 δεύτερο εδάφιο, το οποίο βεβαιώνει ότι τα υποκεί­μενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα εξήλθαν α­πό το έδαφος της Κοινότητας.
Το αρμόδιο τελωνείο εξαγωγής επαληθεύει ηλεκτρο­νικά τα στοιχεία που προκύπτουν από τη θεώρηση που α­ναφέρεται στο ανωτέρω εδάφιο. Μόλις επαληθευτούν τα στοιχεία αυτά και εφόσον το κράτος-μέλος αποστο­λής είναι διαφορετικό από το κράτος-μέλος εξαγωγής, το αρμόδιο τελωνείο εξαγωγής διαβιβάζει την αναφορά εξαγωγής στις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους α­ποστολής, οι οποίες στη συνέχεια τη διαβιβάζουν στον αποστολέα.
Στις περιπτώσεις που ο τόπος αποστολής των προϊό­ντων και το τελωνείο εξαγωγής βρίσκονται στο εσωτερι­κό της χώρας, η αναφορά εξαγωγής προωθείται στην αρμόδια αρχή του τόπου αποστολής, η οποία τη διαβιβά­ζει στον αποστολέα.
12. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορί­ζονται οι διαδικασίες για την υποβολή της αναφοράς πα­ραλαβής των προϊόντων από τους παραλήπτες που ανα­φέρονται στο άρθρο 68 παράγραφος 1, από τους περι­στασιακά εγγεγραμμένους παραλήπτες που αναφέρο­νται στο άρθρο 113 παράγραφος 4, καθώς και οι λεπτο­μέρειες για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.»

24. Το άρθρο 115 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 115
Διαδικασίες σε περίπτωση που το μηχανοργανωμένο σύστημα είναι εκτός λειτουργίας
1. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 114 παράγραφος 1, σε περίπτωση που το μηχανοργανωμένο σύστημα είναι εκτός λειτουργίας στο κράτος-μέλος αποστολής, ο απο­στολέας μπορεί να αρχίζει τη διακίνηση των υποκείμε­νων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων τα οποία τελούν υπό καθεστώς αναστολής, υπό την προϋπόθεση:
α) ότι τα προϊόντα συνοδεύονται από έντυπο έγγρα­φο, το οποίο περιέχει τα ίδια στοιχεία με το σχέδιο ηλε­κτρονικού διοικητικού εγγράφου που αναφέρεται στο άρθρο 114 παράγραφος 2,
β) ότι ενημερώνει τις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους αποστολής πριν από την έναρξη της διακίνησης.
Σε περίπτωση που ο τόπος αποστολής των προϊόντων βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας, ο αποστολέας πριν από την έναρξη της διακίνησης οφείλει να υποβάλλει στην αρμόδια αρχή του τόπου αποστολής ένα αντίγραφο του εγγράφου που αναφέρεται στην περίπτωση α', για την ενδεχόμενη επαλήθευση των στοιχείων που περιέ­χονται σε αυτό και, εφόσον για τη διακοπή λειτουργίας του μηχανοργανωμένου συστήματος ευθύνεται ο ίδιος, οφείλει να ενημερώνει σχετικά με τους λόγους της δια­κοπής λειτουργίας.
2. Όταν το μηχανοργανωμένο σύστημα αποκαταστα­θεί, ο αποστολέας υποβάλλει για τη συγκεκριμένη διακί­νηση σχέδιο ηλεκτρονικού διοικητικού εγγράφου, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 114 παράγραφος 2.
Μόλις επικυρωθούν τα στοιχεία που αναφέρονται στο σχέδιο ηλεκτρονικού διοικητικού εγγράφου, κατά τα ορι­ζόμενα στο άρθρο 114 παράγραφος 3, το έγγραφο αυτό αντικαθιστά το έντυπο έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 περίπτωση α' του παρόντος άρθρου. Το άρθρο 114 παράγραφοι 4, 5, 10 και 11 εφαρμόζονται κατ' αναλογία.
3. Μέχρις ότου επικυρωθούν τα στοιχεία που αναφέ­ρονται στο σχέδιο ηλεκτρονικού διοικητικού εγγράφου, η διακίνηση θεωρείται ότι πραγματοποιείται υπό καθε­στώς αναστολής υπό την κάλυψη του εντύπου εγγρά­φου που αναφέρεται στην παράγραφο 1 περίπτωση α'.
Ο αποστολέας οφείλει να φυλάσσει αντίγραφο του εν λόγω εντύπου εγγράφου, προς επίρρωση των λογιστι­κών του βιβλίων.
4. Εάν το μηχανοργανωμένο σύστημα είναι εκτός λει­τουργίας στο κράτος-μέλος αποστολής, ο αποστολέας κοινοποιεί τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 114 παράγραφος 8, χρησιμοποιώντας άλλα μέσα επικοι­νωνίας. Για το σκοπό αυτό, ενημερώνει την αρμόδια αρ­χή του τόπου αποστολής πριν από την έναρξη της αλλα­γής προορισμού. Οι παράγραφοι 2 και 3 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται κατ' αναλογία.
5. Όταν, στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 112 παράγραφος 1 περίπτωση α' σημεία i), ii) και iv), στο άρθρο 112 παράγραφος 1 περίπτωση β' και στο άρθρο 112 παράγραφος 2, η αναφορά παραλαβής που προβλέ­πεται στο άρθρο 114 παράγραφος 10 πρώτο εδάφιο, δεν μπορεί να υποβληθεί κατά την περάτωση μιας διακίνη­σης προϊόντων υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλω­σης εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στο εν λό­γω άρθρο, είτε διότι το μηχανοργανωμένο σύστημα είναι εκτός λειτουργίας στο κράτος-μέλος προορισμού είτε διότι, σύμφωνα με την περίπτωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί οι διαδικασίες που αναφέρονται στην παρά­γραφο 2 του παρόντος άρθρου, ο παραλήπτης υποβάλ­λει στην αρμόδια αρχή του τόπου προορισμού, εξαιρουμένων δεόντως αιτιολογημένων περιπτώσεων, έντυπο έγγραφο, το οποίο περιλαμβάνει τα ίδια στοιχεία με ε­κείνα της αναφοράς παραλαβής και επιβεβαιώνει την πε­ράτωση της διακίνησης.
Οι αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους προορισμού α­ποστέλλουν αντίγραφο του εντύπου εγγράφου που ανα­φέρεται στο προηγούμενο εδάφιο στις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους αποστολής, οι οποίες το διαβιβά­ζουν στον αποστολέα ή το φυλάσσουν ώστε να είναι στη διάθεσή του, εκτός εάν η αναφορά παραλαβής που προ­βλέπεται στο άρθρο 114 παράγραφος 10 πρώτο εδάφιο μπορεί να υποβληθεί συντόμως από τον παραλήπτη μέ­σω του μηχανοργανωμένου συστήματος ή σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις.
Η διαδικασία του προηγούμενου εδαφίου της παρα­γράφου αυτής εφαρμόζεται κατ'αναλογία, μεταξύ των αρμόδιων αρχών της χώρας, όταν η διακίνηση υπό καθε­στώς αναστολής πραγματοποιείται εξ ολοκλήρου στο ε­σωτερικό της.
Μόλις αποκατασταθεί η λειτουργία του μηχανοργανω­μένου συστήματος στο κράτος-μέλος προορισμού ή ο­λοκληρωθούν οι διαδικασίες που αναφέρονται στην πα­ράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, ο παραλήπτης υπο­βάλλει αναφορά παραλαβής, σύμφωνα με το άρθρο 114 παράγραφος 10 πρώτο εδάφιο. Τα εδάφια δεύτερο έως και πέμπτο της παραγράφου 10 του άρθρου 114 εφαρμό­ζονται κατ' αναλογία.
6. Όταν, στην περίπτωση που αναφέρεται στο άρθρο 112 παράγραφος 1 περίπτωση α' σημείο iii), η αναφορά εξαγωγής που προβλέπεται στο άρθρο 114 παράγραφος 11 πρώτο εδάφιο, δεν είναι δυνατό να καταρτιστεί στο τέλος μιας διακίνησης προϊόντων υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης είτε διότι το μηχανοργανωμένο σύ­στημα είναι εκτός λειτουργίας στο κράτος-μέλος εξαγω­γής είτε διότι, στην περίπτωση που αναφέρεται στην πα­ράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, οι διαδικασίες που α­ναφέρονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί, οι αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους εξαγωγής αποστέλλουν στις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους αποστολής έντυπο έγγραφο που περιλαμβάνει τα ίδια στοιχεία με εκείνα της αναφο­ράς εξαγωγής και πιστοποιεί την περάτωση της διακίνησης, εκτός εάν η αναφορά εξαγωγής που προβλέπεται στο άρθρο 114 παράγραφος 11 πρώτο εδάφιο, μπορεί να καταρτιστεί συντόμως μέσω του μηχανοργανωμένου συ­στήματος ή σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις.
Οι αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους αποστολής διαβιβάζουν στον αποστολέα αντίγραφο του εντύπου εγγράφου που αναφέρεται στο προηγούμενο εδάφιο ή το φυλάσσουν ώστε να είναι στη διάθεσή του.
Η διαδικασία των προηγούμενων εδαφίων της παρα­γράφου αυτής εφαρμόζεται κατ' αναλογία, μεταξύ των αρμόδιων αρχών της χώρας, όταν ο τόπος αποστολής και το τελωνείο εξαγωγής βρίσκονται στο εσωτερικό της χώρας.
Μόλις αποκατασταθεί η λειτουργία του μηχανοργανω­μένου συστήματος στο κράτος-μέλος εξαγωγής ή ολο­κληρωθούν οι διαδικασίες που αναφέρονται στην παρά­γραφο 2 του παρόντος άρθρου, οι αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους εξαγωγής αποστέλλουν αναφορά εξα­γωγής σύμφωνα με το άρθρο 114 παράγραφος 11 πρώτο εδάφιο. Τα εδάφια δεύτερο έως και τέταρτο της παρα­γράφου 11 του άρθρου 114, εφαρμόζονται κατ' αναλο­γία.
7. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών δύναται να καθορίζονται οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.»

25. Το άρθρο 116 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 116
Εναλλακτικές αποδείξεις-Αμοιβαία συνδρομή
1. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 5 και 6 του άρ­θρου 115, η αναφορά παραλαβής, που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 10 του άρθρου 114, ή η αναφορά εξαγωγής που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 11 του άρθρου 114, πιστοποιούν ότι μια διακίνηση προϊόντων υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατα­νάλωσης έχει περατωθεί, σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 112.
2. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1 του παρό­ντος άρθρου, εάν δεν υπάρχει αναφορά παραλαβής ή α­ναφορά εξαγωγής για λόγους άλλους από εκείνους που αναφέρονται στις παραγράφους 5 και 6 του άρθρου 115, μπορεί να προσκομιστεί εναλλακτική απόδειξη, στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 112 παράγραφος 1 περίπτωση α' σημεία i), ii) και iv), στο άρθρο 112 παρά­γραφος 1 περίπτωση β' και στο άρθρο 112 παράγραφος 2, για την περάτωση της διακίνησης υποκείμενων σε ει­δικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων τα οποία τελούν υπό καθεστώς αναστολής, με θεώρηση των αρμόδιων αρχών του κράτους-μέλους προορισμού, με βάση κατάλληλα αποδεικτικά στοιχεία, ότι τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα που απεστάλησαν έχουν φθάσει στον αναφερόμενο προορισμό ή, στην περίπτωση που α­ναφέρεται στο άρθρο 112 παράγραφος 1 περίπτωση α' σημείο iii), με θεώρηση των αρμόδιων αρχών του κράτους-μέλους στο οποίο βρίσκεται το τελωνείο εξόδου, με την οποία πιστοποιείται ότι τα εν λόγω προϊόντα ε­ξήλθαν από το έδαφος της Κοινότητας.
Για τους σκοπούς του προηγούμενου εδαφίου, κατάλ­ληλο αποδεικτικό στοιχείο αποτελεί ένα έγγραφο που υ­ποβάλλεται από τον παραλήπτη και το οποίο περιέχει τα ίδια στοιχεία με την αναφορά παραλαβής ή την αναφορά εξαγωγής.
Στην περίπτωση που οι αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους αποστολής αποδεχθούν τα κατάλληλα αποδει­κτικά στοιχεία, προβαίνουν σε κλείσιμο της διακίνησης μέσω του μηχανοργανωμένου συστήματος.
Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών δύναται να καθορίζονται οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή των δια­τάξεων της παραγράφου αυτής.
3. Οι αρμόδιες αρχές του εσωτερικού της χώρας παρέ­χουν αμοιβαία συνδρομή στις αρμόδιες αρχές των λοι­πών κρατών-μελών, ανταλλάσσουν πληροφορίες με αυ­τές και συνεργάζονται με την Επιτροπή, ώστε να δια­σφαλίζεται η ορθή εφαρμογή των ρυθμίσεων που διέπουν τη διακίνηση των προϊόντων που υπόκεινται σε ει­δικούς φόρους κατανάλωσης, καθώς και η είσπραξη των εν λόγω φόρων, σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 2073/2004 του Συμβουλίου της 16ης Νοεμβρίου 2004 «για τη διοικητική συνεργασία στον τομέα των ειδικών φόρων κατανάλωσης» (EEL 359/4.12.2004).»

26. Το άρθρο 118 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 118
Παρατυπίες κατά τη διακίνηση υποκειμένων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων υπό καθεστώς αναστολής
1. Όταν διαπράττεται παρατυπία κατά τη διακίνηση υ­ποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων που τελούν υπό καθεστώς αναστολής, η οποία προκαλεί τη θέση τους σε ανάλωση σύμφωνα με το άρθρο 56 πα­ράγραφος 2 περίπτωση α', η θέση σε ανάλωση πραγμα­τοποιείται στο κράτος-μέλος όπου διαπράχθηκε η παρα­τυπία και ο φόρος καθίσταται απαιτητός στο κράτος-μέλος αυτό.
Όταν η παρατυπία αυτή διαπράττεται στο εσωτερικό της χώρας ο ειδικός φόρος κατανάλωσης βεβαιώνεται και εισπράττεται από την αρμόδια αρχή και βαρύνει τα πρόσωπα που ορίζονται στο άρθρο 56 παράγραφος 6 πε­ρίπτωση α' σημείο ii) του παρόντος Κώδικα, με την επι­φύλαξη των διατάξεων του άρθρου 119Α.
2. Όταν διαπιστώνεται παρατυπία στο εσωτερικό της χώρας κατά τη διακίνηση υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων που τελούν υπό καθεστώς α­ναστολής ειδικού φόρου κατανάλωσης, η οποία προκα­λεί τη θέση τους σε ανάλωση σύμφωνα με το άρθρο 56 παράγραφος 2 περίπτωση α', και δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ο τόπος όπου διαπράχθηκε η παρατυπία, η εν λόγω παρατυπία θεωρείται ότι διαπράχθηκε στο εσω­τερικό της χώρας κατά το χρόνο που έγινε η διαπίστωση αυτή.
3. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγρα­φο 1 δεύτερο εδάφιο και στην παράγραφο 2, όταν τα προϊόντα προέρχονται από άλλο κράτος-μέλος, οι αρμό­διες αρχές της χώρας μας, ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους αποστολής.
4. Όταν τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα που αποστέλλονται από το εσωτερικό της χώ­ρας σε άλλα κράτη-μέλη υπό καθεστώς αναστολής δεν έχουν φθάσει στον προορισμό τους και, κατά τη διάρκεια της διακίνησης δεν έχει διαπιστωθεί καμία παρατυπία που να προκαλεί τη θέση τους σε ανάλωση σύμφωνα με το άρθρο 56 παράγραφος 2 περίπτωση α', θεωρείται ότι διαπράχθηκε παρατυπία στο εσωτερικό της χώρας κατά τη στιγμή κατά την οποία άρχισε η διακίνηση, εκτός εάν, εντός τεσσάρων (4) μηνών από την έναρξη της διακίνη­σης σύμφωνα με το άρθρο 112 παράγραφος 4, προσκο­μισθούν στην αρμόδια αρχή της χώρας μας ικανοποιητι­κά αποδεικτικά στοιχεία για την περάτωση της διακίνη­σης, σύμφωνα με το άρθρο 112 παράγραφος 5, ή για τον τόπο όπου διαπράχθηκε η παρατυπία.
Εάν το πρόσωπο που παρέχει την προβλεπόμενη στο άρθρο 112 εγγύηση δεν γνώριζε ή δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι τα προϊόντα δεν αφίχθησαν στον προορι­σμό τους, του χορηγείται προθεσμία ενός (1) μηνός από την ημέρα της ανακοίνωσης της πληροφορίας αυτής από την αρμόδια αρχή, προκειμένου να είναι σε θέση να απο­δείξει ότι η διακίνηση έχει περατωθεί σύμφωνα με το άρ­θρο 112 παράγραφος 5, ή να υποδείξει τον τόπο όπου διαπράχθηκε η παρατυπία.
5. Ωστόσο, στις περιπτώσεις των παραγράφων 2 και 4, εάν, πριν από τη λήξη τριετίας από την ημερομηνία κατά την οποία άρχισε η διακίνηση σύμφωνα με το άρθρο 112 παράγραφος 4, εξακριβωθεί το κράτος-μέλος στο οποίο διαπράχθηκε πράγματι η παρατυπία, εφαρμόζονται οι διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1.
Στις περιπτώσεις αυτές, οι αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους στο οποίο διαπράχθηκε η παρατυπία ενημε­ρώνουν τις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους στο ο­ποίο επιβλήθηκε ο ειδικός φόρος κατανάλωσης , οι οποί­ες τον επιστρέφουν ή τον διαγράφουν μόλις αποδειχθεί η επιβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο άλλο κράτος-μέλος.
6. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως «παρα­τυπία» νοείται η κατάσταση που δημιουργείται κατά τη διακίνηση υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων υπό καθεστώς αναστολής, πλην των περι­πτώσεων του άρθρου 65, λόγω της οποίας η διακίνηση ή μέρος της διακίνησης των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων δεν περατώθηκε σύμφωνα με το άρθρο 112 παράγραφος 5.»

27. Το άρθρο 119 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«Άρθρο 119
Παρατυπίες κατά τη διακίνηση υποκειμένων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων τα οποία έχουν τεθεί σε ανάλωση
1. Σε περίπτωση που διαπραχθεί παρατυπία κατά τη διάρκεια διακίνησης προϊόντων υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, σύμφωνα με το άρθρο 57 παράγρα­φος 1 ή το άρθρο 60 παράγραφος 1, σε κράτος-μέλος άλλο από το κράτος-μέλος στο οποίο τέθηκαν σε ανάλω­ση, τα προϊόντα υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλω­σης, ο οποίος καθίσταται απαιτητός στο κράτος - μέλος όπου διαπράχθηκε η παρατυπία.
Σε περίπτωση που η παρατυπία διαπραχθεί στο εσωτε­ρικό της χώρας, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο προηγούμενο εδάφιο, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης κα­θίσταται απαιτητός στο εσωτερικό της χώρας.
2. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί παρατυπία στο εσω­τερικό της χώρας κατά τη διάρκεια της διακίνησης υπο­κείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων τα ο­ποία έχουν τεθεί σε ανάλωση σε άλλο κράτος-μέλος, σύμφωνα με το άρθρο 57 παράγραφος 1 ή το άρθρο 60 παράγραφος 1, και δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ο τόπος στον οποίο διαπράχθηκε η παρατυπία, αυτή θεω­ρείται ότι διαπράχθηκε και ο ειδικός φόρος κατανάλω­σης καθίσταται απαιτητός στο εσωτερικό της χώρας.
Ωστόσο, εάν το κράτος-μέλος όπου πράγματι διαπρά­χθηκε η παρατυπία εξακριβωθεί πριν από τη λήξη τριε­τούς περιόδου από την ημερομηνία απόκτησης των υπο­κείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων, ε­φαρμόζονται οι διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1.
3. Τον ειδικό φόρο κατανάλωσης υποχρεούται να καταβάλει το πρόσωπο που εγγυήθηκε την καταβολή του, σύμφωνα με το άρθρο 57 παράγραφος 7 περίπτωση α' ή το άρθρο 60 παράγραφος 4 περίπτωση α', καθώς και ο­ποιοδήποτε πρόσωπο συμμετείχε στην παρατυπία, με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 119Α.
Οι αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους στο οποίο τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα τέ­θηκαν σε ανάλωση, κατόπιν σχετικού αιτήματος, επι­στρέφουν ή διαγράφουν τον ειδικό φόρο κατανάλωσης ο οποίος επιβλήθηκε στο κράτος-μέλος όπου διαπράχθηκε ή διαπιστώθηκε η παρατυπία. Οι αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους προορισμού αποδεσμεύουν την εγγύη­ση που έχει κατατεθεί κατ' εφαρμογή του άρθρου 57 πα­ράγραφος 7 περίπτωση α', ή του άρθρου 60 παράγρα­φος 4 περίπτωση α'.
4. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως «παρα­τυπία» νοείται η κατάσταση που δημιουργείται κατά τη διάρκεια διακίνησης υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατα­νάλωσης προϊόντων, βάσει του άρθρου 57 παράγραφος 1 ή του άρθρου 60 παράγραφος 1, η οποία δεν καλύπτεται από το άρθρο 61 και λόγω της οποίας δεν περατώθη­κε με κανονικό τρόπο μια διακίνηση ή μέρος μιας διακί­νησης προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατα­νάλωσης.»

28. Μετά το άρθρο 119 προστίθεται άρθρο 119Α ως α­κολούθως:
«Άρθρο 119Α
Παραβάσεις - Κυρώσεις
1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της επόμενης πα­ραγράφου, η μη τήρηση των διατυπώσεων του τρίτου μέ­ρους του παρόντος Κώδικα χαρακτηρίζεται ως απλή τε­λωνειακή παράβαση κατά τα προβλεπόμενα από τα άρ­θρα 142 και επόμενα του παρόντος Κώδικα και επισύρει πρόστιμο μέχρι δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ για κάθε παράβαση, δυνάμενο να αναπροσαρμόζεται με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Οικονομικών.
2. Η με οποιονδήποτε τρόπο διαφυγή ή απόπειρα δια­φυγής της καταβολής των οφειλόμενων φόρων και λοι­πών επιβαρύνσεων, καθώς και η μη τήρηση των διατυπώ­σεων που προβλέπονται από το τρίτο μέρος του παρό­ντος Κώδικα με σκοπό τη μη καταβολή των ως άνω φόρων και λοιπών επιβαρύνσεων, χαρακτηρίζονται και τι­μωρούνται διοικητικώς και ποινικώς ως λαθρεμπορία κα­τά τις διατάξεις των άρθρων 142 και επόμενα του παρό­ντος Κώδικα.
Το πολλαπλό τέλος επιβάλλεται και αν ακόμη κριθεί αρμοδίως ότι δεν συντρέχουν τα στοιχεία αξιοποίνου λαθρεμπορίας.
3. Οι εκτός των περιπτώσεων των προηγούμενων πα­ραγράφων 1 και 2 διαπραττόμενες παραβάσεις, κατά την παραγωγή, μεταποίηση, κατοχή, μεταφορά και πώληση των προϊόντων του άρθρου 53 του παρόντος Κώδικα, τι­μωρούνται με τις ειδικότερες διατάξεις που ισχύουν, κα­τά περίπτωση, για τα προϊόντα αυτά.»